" ေမာင္မရွိတဲ့ ကၽြန္မဘ၀
ေဘာင္မရွိတဲ့ ပန္းခ်ီကားလုိပဲ " တဲ့
သူ႔စကားက
ၾကားေနက်အသံထက္
ပုိမာန္ပါေနေတာ့
ကၽြန္ေတာ္လည္း
မွားေနက်ထက္
ပုိမွားပစ္လုိက္တယ္.....
ျပီးေတာ့လည္း
လဲြေနက်ထုံးစံအရ
ရာသီဥတုက
ကုိယ့္ဘက္မပါခဲ့ျပန္ဘူး....
မနီးေတာ့ဘူးဆုိတဲ့ မီး နဲ႔
အျမႈဳိက္ခံထားရတဲ့အသိ...
တစ္ခ်က္ေလာက္ေတာ့
စံပယ္ၾကည္႔ ၾကည္႔ေစခ်င္ေနေသးရဲ႕....
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
ယုတၱိရွိရွိပ်ဳိးေထာင္ျပီးမွ
ရိတ္သိမ္းခြင့္မၾကဳံဘူးဆုိရင္
အေလအလြင့္စာရင္းထဲ
ပစ္သြင္းလုိက္တာေပါ့....
"မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာ
မရွိဘူး " ဆုိရင္
"မျဖစ္ႏုိင္ဘူး ဆုိတာလဲ
ျဖစ္ႏုိင္တာပဲ " မဟုတ္လား.....
ဒီလုိသံေ၀ဂေတြ
အေလာသုံးဆယ္ျဖစ္လာေပမယ့္
ေခ်ာင္းေပါက္ေအာင္စီးေနတဲ့
သံသရာ တစ္ခြင္မွာ
ကၽြန္ေတာ့ သံေယာဇာဥ္ေတြ
ယခုတုိင္ အနည္ မထိုင္ႏုိင္ေသးပါဘူး....။ ။
(လင္းသက္)
No comments:
Post a Comment