"ႏွင္း" မွ " ျမဴ" သုိ႔
ေဆာင္းေႏွာင္း ေႏြေျပာင္း
ေဟာဒီ
စပ္ကူး မတ္ကူးကာလေလးမွာေတာင္
ကုိယ္ဟာ နလံမထူႏုိင္သူ...
ေဒါမနႆေတြနဲ႔
အသားေသေနတဲ့ စိတ္ဟာ
တရားနဲ႔ေတာင္ ေျဖမရ၊ ေဖ်ာက္မရ....
ငါ့အိပ္မက္ကုိ
တံခါးလာလာ မေခါက္စမ္းပါနဲ႔...
ဒီမွာ ကုိယ့္အတၱနဲ႔ကုိယ္
ေခြေခါက္ေနရတာ
အသားေသေနပါျပီ...
မုိးလင္းေပါက္ေသာက္ခဲ့မိတဲ့
အိပ္မက္ခါးခါးေတြ...
အာေခါင္ျခစ္ထုတ္
ရင္နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ အလြမ္းဖဲြဖဲြေတြ...
ေျခာက္ေျခာက္ျခားျခား ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတဲ့
အနာဂါတ္မွ်စ္စုိ႔ေတြ...
ကုိယ္ သြန္ေမွာက္လုိက္တဲ့ ဘ၀ကုိ
ဘယ္သူ ဆယ္ေကာက္ယူမလဲ...
သံေယာဇဥ္တေရးႏုိးမွ
သူ႔ ဓါတ္ပုံႏြမ္းႏြမ္းေလးကုိ
ခုိးခုိးနမ္းရေတာ့
တုိးလုိ႔ လြမ္း တာ ေပါ့....
မနက္က်မွ
ထ ထမက္တဲ့ အိပ္မက္ေတြကုိ
စိတ္ပ်က္လြန္းပါတယ္...
ကဲပါကြယ္...
ဒီေလာက္ အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း
ကုိယ့္တပ္ကုိယ္ ျပန္နင္းေနမွေတာ့
ပဲြလန္႔တုန္း မင္းမာယာေလး လာမခင္းခင္
ကုိယ့္ႏွလုံးသားကုိ
မင္းဘ၀ထဲ ပစ္ခ်လုိက္မယ္...
ကဲ!
အလြမ္းမ်ား ျငိမ္းေစသတည္း.....။ ။
(လင္းသက္)
No comments:
Post a Comment