"ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး"

UMFCCI ေရွ႕က ျဖတ္ေလၽွာက္လာတယ္
သူနာျပဳတကၠသုိလ္ေရွ႕က ျဖတ္ေလၽွာက္လာတယ္
2015 ကုိ ျဖတ္ေလၽွာက္လာတယ္...
ဒီအခ်ိန္ ကုိယ့္ေရွ႕မွာ ညနဲ႔ "ကက" ကလြဲၿပီး
တစ္ျခားဘာမွ မရွိဘူး...

ကုိယ့္လက္ထဲမွာ 8.6 ဘီယာတစ္ဗူးကုိ
က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ျဖစ္ညႇစ္ထားတယ္...

ယုံၾကည္ခ်က္ကုိ တျဖစ္ျဖစ္ျမည္ေအာင္
ျဖစ္ညႇစ္ထားတယ္...

ကုိယ့္ေရွ႕မွာ ေခ်ာက္နဲ႔ ေျငႇာင့္လြဲၿပီး
တစ္ျခားဘာမွ မရွိဘူး...

ကုိယ္ဟာ ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ဂ်င္းတစ္စုံကုိ
ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း ဝတ္ထားတယ္...

ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ အနာဂါတ္ကုိ
က်ဳိးတိုးက်ဲတဲ ဝတ္ဆင္ထားတယ္...

ကုိယ့္ဖေနာင့္မွာ ျမႇားဒဏ္ရာကလြဲၿပီး
တစ္ျခားဘာမွ မရွိဘူး...

ျဖဴနီၾကားအဂၤေတေပၚ ေျခစုံပစ္တင္လိုက္တယ္...

8.6 ကုိ ေဖာက္ၿပီး ေတာ္ဝင္စင္တာက
အိပ္တန္းျပန္ေလးေတြကုိ ေငးၾကည့္ျဖစ္တယ္...

ကုိယ့္ဘဝကုိ ကုိယ္ေဖာက္ၾကည့္ေတာ့
အိပ္တန္းျပန္ခ်ိန္ နီးၿပီဆိုတဲ့အသိကလြဲၿပီး
တစ္ျခား ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး...

-လင္းသက္-